Sempozyumda sunulacak bildirilerin dili Türkçe veya İngilizce olabilir. Bildirinin sunumu Türkçe yapılacaksa, yapılandırılmış özet bildiri metni önce Türkçe gönderilir, daha sonra sunuma kabul edilen bildirinin sempozyum takvimine uygun olarak İngilizce yapılandırılmış özet bildiri metninin de gönderilmesi gerekir. Bildirinin sunumu İngilizce ise, sadece İngilizce yapılandırılmış özet bildiri metni gönderilir.
Bildirilerin yapılandırılmış özet metninin hazırlanmasında dikkate alınması gereken kurallar şunlardır:
Yapı:Bildiriler, Microsoft Word formatında, kaynakça hariç 500 – 800 sözcük arasında olacak şekilde yazılmalıdır. Sayfa yapısı A4 ve sayfanın her bir tarafı (sağ-sol, üst-alt) için kenar boşlukları 3 cm olmalıdır. Sayfa numaraları, sayfanın altında ortada yer almalıdır. Yapılandırılmış özet, şablonda belirtilen başlıklar ve istenen formata olarak yazılmalıdır.
Başlık:Bildiri başlığının ilk harfleri büyük olacak şekilde koyu (bold) harflerle ve sayfaya ortalanarak yazılmalıdır (Calibri 16 punto).
Yazar(lar):Bildiri başlığının hemen altında yazar(lar)ın adları ve soyadları açık bir biçimde yazılmalıdır. Unvan, Kurum bilgisi, ORCID numarası ve e-posta adresi dipnot olarak belirtilmelidir. Projelerden üretilen bildiriler hariç, bildiride en fazla iki yazar olmalıdır (Calibri 16 punto).
Anahtar Kelime ve JEL Kodu: Bildirinin içeriğini yansıtacak3-5 arası anahtar kelimeye ve çalışmanın alanıyla ilgili 2-3 JEL Koduna (https://www.aeaweb.org/econlit/jelCodes.php?view=jel) yer verilmelidir (Calibri 10 punto).
Çalışmanın Önemi (12 Punto):Bildirinin konusu ve önemi hakkında bilgi verilmelidir (50-100 kelime arasında).
Çalışmanın Amacı (12 Punto):Bildirinin amacı hakkında bilgi verilmelidir (50-100 kelime arasında).
Literatür (12 Punto):Bildirinin dayandığı kavramsal / kuramsal çalışmaların kısa bir analizi sunulmalı (100-150 kelime arasında).
Tasarım ve Yöntem (12 Punto):Belirlenen amaca nasıl ulaşılacağı ve hangi yöntem(ler)in kullanılacağı tartışılmalıdır (150-200 kelime arasında).
Bu çerçevede;
– çalışmanın türü (uygulamalı, kavramsal, kuramsal, derleme);
– eğer uygulamalı bir araştırma ise çalışmanın tasarımı (keşifsel, betimsel, nedensel);
– çalışmanın soruları (amaç ile uyumlu olarak);
– eğer var ise modeli ve/veya hipotez(ler)i;
– eğer var ise anakütlesi, örnekleme yöntemi, örnekleme süreci;
– eğer var ise veri toplama tekniği açıkça ifade edilmeli;
– eğer belirlenmiş ise hangi nicel/nitel analizlerin kullanılacağı kısaca belirtilmelidir.
Bulgular ve Tartışma (12 Punto):Elde edilen/edilecek verilerin analizleri ile ulaşılan / beklenen sonuçlar kısaca ifade edilmelidir (100-150 kelime arasında).
Sonuç ve Öneriler (12 Punto):Çalışmanın maliye alanına katkısı belirtilmeli ve önerilere açık bir şekilde yer verilmelidir (50-100 kelime arasında).
Kaynakça:Yapılandırılmış özetin sonuna en fazla 10 adet APA stilinde kaynakça eklenmelidir.
Kaynak Gösterme:Bildiride metin içi atıf yöntemi kullanılmalıdır. Atıfta parantez içinde yazarların soyadı, yayın yılı ve sayfa numarası belirtilmelidir. Eğer cümle içinde yazar(lar)ın soyadı kullanılıyorsa, isimden sonra sadece parantez içinde yayın tarihinin yazılması yeterlidir. İki yazarlı çalışmalara atıf yapıldığında her iki yazarın da soyadı yazılmalıdır. Yazar sayısı üç ve daha fazla olan çalışmalara atıf yapıldığında ilk yazarın soyadı yazılmalı ve “vd.” ifadesi kullanılmalıdır. Yazar(lar)ın aynı yıl birden fazla eser yayınlanmış çalışmalarına atıf yapılmış ise, yayın yılının sonuna “a, b, c” gibi semboller yazılarak kaynakların birbirinden ayrılması sağlanmalıdır. Cümle sonunda birden fazla çalışmaya atıf yapılıyorsa, bu kaynaklara parantez içerisinde yer verilmeli ve aralarına noktalı virgül (;) konulmalıdır. Açıklama gereken hallerde ise dipnot yöntemi kullanılabilir. Dipnotlar Calibri 10 punto, iki yana yaslı ve tek satır aralıklı olarak yazılmalıdır. Metin içi atıf aşağıda belirtilen örnekler çerçevesinde oluşturulmalıdır.
Kaynağı Metin İçinde Gösterme:Tek yazarlı → (Oktar, 2019: 442).
İki yazarlı → (Sağbaş & Saruç, 2014: 12).
Üç veya daha fazla yazar → (Şenyüz vd., 2016a: 58).
Tablo ve Şekiller:Bildiri metninde yer verilecek tüm tablo, şekil ve grafikler sıra numarası ile (Tablo 1, Şekil 1) kendi içinde numaralandırılmalıdır. Başlıkların tablo, şekil ve grafiklerin üzerinde, sayfaya ortalanmış, koyu (bold) ve yalnızca kelimelerin baş harfleri büyük olacak şekilde yazılması gerekmektedir. Tablo, şekil ve grafiklerin varsa kaynakları; bunların hemen altında metin içi atıf kurallarına uygun olarak verilmelidir. Tablo ve şekiller ile metin arasında bir satır boşluk bırakılmalıdır.
Kaynakça:Bildiri metninin sonunda yazar soyadlarına göre alfabetik olarak düzenlenecek kaynakça kısmı bulunmalıdır. Kaynakçada sadece metin içerisinde gönderme yapılan eserler (8-10 arası kaynak) yer almalıdır. Aynı yazar(lar)ın birden fazla çalışmasına atıfta bulunulmuş ise, yayın tarihi en eski olandan başlanılmalıdır. Yazar(lar)ın aynı tarihli birden fazla çalışmasına atıfta bulunulmuş ise, metin içerisinde olduğu gibi, kaynakça bölümünde de, yayın tarihinden sonra (a, b, c, …) harfleri kullanılarak kaynaklar sıralanmalıdır. Bir yazarın tek ve birden fazla yazarlı çalışmasına atıfta bulunulması durumunda, önce tek yazarlı çalışmalar yazılmalıdır. Dergilerde yayımlanan makalelerin ve derleme niteliğindeki (editörlü) kitaplarda yer alan bölümlerin sayfa numaraları mutlaka yazılmalıdır.
.
Kaynakça aşağıda belirtilen örnekler çerçevesinde oluşturulmalıdır.
Kaynak bir makale ise;
Gerçek, A. (2011). Vergi Denetim Birimlerinin Birleştirilmesi ve Sonuçları. Yaklaşım Dergisi, 19 (224), 31-36.
Kirchler, E., Kogler, C. & Muehlbacher, S. (2014). Cooperative Tax Compliance: From Deterrence to Deference. Current Directions in Psychological Science, 23 (2), 87-92.
Kaynak bir kitap ise;
Akdoğan, A. (2014). Kamu Maliyesi. 16. Baskı. Ankara: Gazi Kitabevi.
Bulutoğlu, K. & Kurtuluş E. (1988). Bütçe ve Kamu Harcamaları. 2. Baskı. İstanbul: Filiz Kitabevi.
Şenyüz, D., Yüce, M. & Gerçek A. (2016a). TürkVergi Sistemi. 13. Baskı. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
Şenyüz, D., Yüce, M. & Gerçek A. (2016b). Vergi Hukuku. 7. Baskı. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
Gerçek, A., Çetin Gerger, G., Taşkın, T., Bakar, F. & Güzel, S. (2015). Mükellef Hakları: Türkiye Perspektifi ve Gelişimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Kaynak bir editörlü kitapta bölüm ise:
Altuğ, F. (2009). Türkiye’de Kamu Fonksiyonları İle Kamu Kurumları İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme. Güncel Mali Konular, (Ed.) Edizdoğan N., Bursa: Dora Yayıncılık, 19-32.
Lapavitsas, C. (2010). Finansallaşmış Kapitalizm: Kriz ve Finansal Müsadere. Finansallaşma ve Kapitalizmin Krizi. (Ed.) Lapavitsas C., (Çev.) Öncel T., İstanbul: Yordam Kitap, 25-74.
Kaynak bir rapor ise:
Gelir İdaresi Başkanlığı. (2016). Gelir İdaresi Başkanlığı Faaliyet Raporu 2015. Strateji Geliştirme Daire Başkanlığı Yayın No: 216. Ankara.
Committee For The Study of Economic and Monetary Union. (1989). Report on Economic and Monetary Union in the European Community. Madrid. http://aei.pitt.edu/, (02.10.2016).
Kaynak bir tez ise:
Eroğlu, E. (2010). Türkiye’de Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadelede Uygulanan Kamusal Politikaların Değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Bursa.
Kaynak bir bildiri ise:
Sağbaş İ. & Saruç N.T. (2014). Türkiye’de Bölgesel Vergi Yüküne ‘Formül Yöntemi ile Vergi Tahsisi’ ile Farklı Bir Bakış. 29. Türkiye Maliye Sempozyumu, 16-20 Mayıs 2014, Antalya.
Kaynak bir internet kaynağı ise:
Avrupa Birliği Genel Sekreterliği. (2011). Avrupa Birliği Antlaşması ve Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşma / Md. 314. http://www.abgs.gov.tr, (28.09.2016).
Eroğlu O. & Mecit K. (2015). Yargı Kararları Çerçevesinde Vergilendirmede Hukuki Güvenlik İlkesi. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, XXXIV (2), 55-93. http://iibfdergi.uludag.edu.tr/143_rev2.pdf, (05.10.2016).
Yılmaz, B. E. (2019). Kamu Borç Yönetiminde Bilinmeyenlerden Bilinenlere. https://www.binhanelifyilmaz.com/kamu-borc-yonetimi-bilinmeyenlerden-bilenenlere/, (07.01.2019).